Kształcenie tradycyjne różni się znacznie od alternatywnego. Szkoła alternatywna jest placówką oświatową, która oferuje uczniom model oparty na odmiennym od tradycyjnego systemie nauczania i wychowania. Odmienność ta polegać może głównie na innych sposobach organizacji nauczania, aranżacji środowiska szkolnego lub strukturach programowych. Szkoła ta ma dużo większe możliwości, gdyż w dużej mierze jej organizacja jest finansowana z prywatnych środków rodziców. Poniższy materiał zawiera wiele informacji dotyczących sposobów wdrożenia elementów edukacji alternatywnej do publicznych szkół.
Po pierwsze dziecko uczy się samokontroli i samokrytyki oraz samodzielnie koryguje błędy to założenie pedagogiki Marii Montessori – w szkołach tradycyjnych obowiązuje system oceniania, który musimy respektować i egzekwować jego przestrzeganie. Możemy natomiast wprowadzić wewnątrzklasowe uregulowanie, polegające na organizacji spotkań (np. raz w tygodniu), w trakcie których omawiane są kwestie zachowania uczniów. Proponuję następujący przebieg: uczeń sam ocenia swoje zachowanie, opowiadając o sytuacjach trudnych i łatwych, przykrych i przyjemnych oraz o sposobie radzenia sobie z nimi, uczeń ocenia swoje postępowanie, klasa wyraża swoje opinie, prowadzący wypowiada się zgodnie z założeniami oceniania kształtującego. Dodatkowym elementem, który ułatwi nam pracę wychowawczą, może być graficzna plansza uwzględniająca wyniki spotkania.
Po drugie każde dziecko jest inne i interesuje się czymś innym, dlatego może samodzielnie wybrać ścieżkę i miejsce pracy – autorką tej koncepcji jest Maria Montessori. Bez wątpienia nie możemy wprowadzać aż tak liberalnych założeń w tradycyjnej szkole, ponieważ zadaniem każdego nauczyciela jest realizacja podstawy progr...